Ode aan mijn plastisch chirurg

Ode aan mijn plastisch chirurg

Afgelopen maandag had ik een afspraak bij mijn plastisch chirurg. De tweede operatie ligt ondertussen bijna 3 weken achter me.

Mijn geluk kon niet op toen ik het ziekenhuis mocht verlaten. Ik moet toegeven dat ik naast een enorme opluchting toch ook wel een soort gevoel van overwinning had.

Gezien de nogal moeizame revalidatie na mijn eerste operatie verloopt alles deze keer relatief vlot. Uiteraard is mijn lichaam verzwakt en voelt niks momenteel echt goed aan maar deze keer treden er geen complicaties op en dat maakt het in mijn hoofd toch een pak draagzamer.

Al was het deze keer wel lastiger ontwaken uit de narcose en ik heb me de eerste 2 dagen ook een stuk ellendiger gevoeld.

De eerste nacht na de operatie breng je door op de midcare afdeling waar de verpleging elk uur je borst en je algemene parameters komt nakijken. De verpleegster van de nachtshift was hier blijkbaar niet zo gerust in aangezien mijn nieuwe borst enorm gezwollen stond en de doorbloeding blijkbaar ook niet optimaal verliep.
Gevolg was een bezoek van Dr. De Frene om 22u30 om zeker te zijn dat alles ok was.

Ik had de verpleging wel over mijn toestand horen praten en eveneens gemerkt dat ze nu om de 30 minuten kwamen checken in plaats van om het uur maar op dat moment ben je nog zo groggy van de verdoving dat je er niet echt verder bij stil staat.

Tenminste, dat deed ik niet tot opeens Dr. De Frene samen met de dokter van de midcare afdeling en de verpleegster allemaal samen boven mijn bed stonden te kijken naar mijn nieuwe borst. Toch ietwat angstig vroeg ik of alles wel ok was of zou komen. Mijn grootste schrik voor deze operaties was dat mijn borst zou afsterven, dat zou ik niet aankunnen.

Dokter De Frene heeft de bepaalde gave waar hij zijn patiënten vertrouwen geeft en gerust stelt. Hij weet duidelijk heel goed waar hij mee bezig is en kan dat ook op een zeer empathische manier overbrengen naar zijn patiënten. Zo heb ik het ervaren in ieder geval. Nu zou je kunnen denken dat dit toch normaal is of zou moeten zijn maar empathie is nu eenmaal iets waar niet iedereen mee gezegend is.

Ik ben iemand die beslissingen maakt op basis van mijn buikgevoel. De keuze van met welke dokters ik in zee zou gaan hing hoofdzakelijk af van de persoonlijke klik die ik met hen zou hebben.

Toen ik ergens in maart naar dokter De Cuypere van de oncologie belde om een afspraak vast te leggen voor advies had ik in eerste instantie gedacht dat ik nog een tweede of derde advies zou inschakelen. Maar ook zij bleek zo empatisch maar vooral ‘to the point’ dat ze meteen mijn vertrouwen had gewonnen. Geef mij maar de harde feiten, zo heb ik het het liefst.

Zoals ik eerder vermeldde was het dokter De Cuypere die mij had doorverwezen naar dokter De Frene die de operatie zou uitvoeren. Ook hij had meteen mijn vertrouwen gewonnen. To the point, niet rond de pot draaien: ‘Dit zijn de feiten Delphine en we raden jou dit aan’. Ik heb eigenlijk op dat moment meteen beslist. Ik zou met deze dokter in zee gaan en wou liefst zo snel mogelijk dit hele verhaal achter de rug hebben.

Mijn buikgevoel heeft me niet in de steek gelaten. Gedurende het hele traject heb ik gevoeld dat ik met zeer professionele mensen te maken had. Mijn verbazing van het resultaat was ook groot toen ik de allereerste keer naar mijn eerste gereconstrueerde borst keek. Ik had veel meer en grotere littekens verwacht.

We zijn er nog niet volledig maar ik heb er alle vertrouwen in dat alles goed komt.

Wat ik vooral super vond is dat dokter De Frene zelfs tijdens mijn revalidatieperiode thuis nooit veraf bleek te zijn.

Dit was voornamelijk toen ik die complicaties aan mijn been had na de eerste operatie. Hij mailde me regelmatig om na te gaan of alles ok was en in afwachting van de volgende consultatie stuurde ik hem foto’s door met het verloop van de genezing. Nooit had ik gedacht dat hij alles zo nauw zou opvolgen. Het geeft je een goed gevoel te weten dat je je chirurg steeds kan bereiken wanneer je met vragen zit.

En ook tijdens de consultaties die net voor de operaties plaatsvonden slaagde hij erin om me gerust te stellen. Dit zijn de momenten waar de zenuwen en angst naar boven komen omdat je beseft dat alles weer dichterbij komt.
‘Maak je geen zorgen Delphine’, zei hij telkens, ‘ik ga heel goed voor je zorgen en stop niet met opereren tot alles perfect is’. Hij heeft zich aan zijn woord gehouden. 

Ik kan hem niet genoeg bedanken voor het mooie resultaat en de goede zorgen.

Uiteraard wens ik mijn ervaringen aan niemand toe maar dokter De Frene zou ik meteen aan iedereen aanbevelen.

Verder lezen op https://delphinesjourney.com/

D. – oktober 2017